"Zdradzone testamenty" to zbiór tekstów o ludziach i o sztuce, a przede wszystkim o powieści w stanie czystym. Kundera we wnikliwy sposób, odsłaniając wszelkie warstwy interpretacyjne, opisuje doświadczenia wielkich dzieł i losy wielkich artystów, którzy sukces odnieśli przede wszystkim za granicą. W erudycyjny sposób i bardzo głęboko objaśniając swoich mistrzów, nie szczędzi również autokomentarzy i anegdot z własnej polityczno-artystyczno-osobistej sceny życia. Między dwiema najważniejszymi dla siebie postaciami (Kafka i Janacek) stawia inne - krzyżuje drogi Rableis`go i Gombrowicza, Chopina i Strawińskiego, Manna i Rushdiego. Pokazuje losy nie tylko ich twórczości, lecz przede wszystkim odbioru. Wraz z przedstawieniem licznych lapsusów interpretacyjnych, wykonawczych (muzyka) czy translatorskich (literatura) stawia pytanie o status powieści. Rozważaniom tym przyświeca pamięć o wystąpieniu przeciw woli twórcy - o niedopełnieniu nakazów niszczenia dzieł. O nieposzanowaniu tych, którzy na szacunek zasłużyli swoją twórczością, o zdradzonych testamentach...